Rollend de natuur in

Wij gaan regelmatig op pad om te genieten van de natuur op Voorne-Putten. Of we naar het strand, het bos of de duinen ingaan beslissen we meestal ad-hoc. Echter ben ik, vanwege een tijdelijke blessure, afhankelijk van een rolstoel. Hiermee maak ik regelmatig een zogenaamd ‘rondje rond de kerk’ over de geasfalteerde weg en soms wat hobbelige stoepjes. Maar de natuur blijft roepen, zeker nu het eerste voorjaarszonnetje zich laat zien. Dus willen we weer eens richting Voornes Duin, maar hoe zit het hier eigenlijk met de rolstoelvriendelijkheid? Kun je overal komen in de rolstoel? Om teleurstelling en eventuele ‘vastlopers’ te voorkomen ga ik eens even kijken op de website van het Zuid-Hollands Landschap.

Hier lees ik dat er 2, voor rolstoelen geschikte, routes te ‘lopen’ zijn, namelijk de Libellenroute en de Bosmuisroute. Ook is het zelfs mogelijk om een rolstoel ter plaatse te lenen. Mocht je hier gebruik van willen maken is het wel handig om dit even vooraf te regelen. Gerustgesteld gaan we op weg en parkeren al snel op de parkeerplaats bij het Bezoekerscentrum Tenellaplas. Vanuit hier starten de verschillende routes en op het informatiebord staan ook de rolstoelroutes aangegeven. Op de website van Zuid-Hollands Landschap kun je de route downloaden op je telefoon maar je kunt er ter plaatse ook gewoon de witte of gele pijlen met een rolstoel erop volgen. Wij kiezen voor de langere, Libellen, route van 3,5 kilometer lang. Zoals gezegd starten we bij het bezoekerscentrum. Omdat we hier al een aantal keer zijn geweest slaan we het nu even over, maar ook hier kun je prima met een rolstoel naar binnen om de vernieuwde tentoonstelling te zien.

De route leidt eerst achterlangs de Duinhuisjes. Het openluchtmuseum waar je kennis kunt maken met het boerenleven in de 19^e eeuw. Dan komen we via wat kronkelpaden bij het vrijwel rechte Locomotiefpad. Dit is geasfalteerd en wordt vooral gebruikt door de (electrische) fietsen en skaters. Om wat rustiger te rijden nemen wij het naastgelegen, off-road, wandelpad. De naam Locomotiefpad komt trouwens uit de Tweede Wereldoorlog en verwijst naar de smalspoorlijn waarmee de Duitsers bouwmaterialen voor bunkers in de duinen vervoerden. Via de Gamandervallei, waar later in het voorjaar de roze en paarse orchideeën te vinden zijn, komen we aan bij de droge zandhellingen. Voor ons ligt een lang, vers aangelegd, schelpenpad wat een ‘leuke’ uitdaging is voor de rolstoelduwer. Mochten we de verwachting hebben dat we de big-five gaan spotten dan kunnen we dat hier wel vergeten. De harde rolstoelbanden maken flink wat herrie op de schelpen. Op dit pad komen we ook aantal elektrische scootmobielen tegen die lekker geruisloos over het pad zoeven.

Bij de eerste afslag kunnen we gelukkig even heerlijk relaxen bij de duinpoel, ook wel bekend als de Vissenpit. Aan deze plek heeft de route haar naam te danken want het is de geboorteplek van de libellen in het gebied. Het is hier heerlijk toeven. De route gaat, via het bos, verder richting het bezoekerscentrum. Onderweg vallen vooral de grote ronde maretak bollen tussen de hoge bomen op. Vanuit de rolstoel zien ze er nog indrukwekkender uit. Ook al het ontluikende groen en de narcissen op de grond beleef je op een heel andere manier. Teruggekomen bij het bezoekerscentrum concluderen we dat de route prima te doen is met de rolstoel. De klaphekjes vormen af een toe een kleine uitdaging maar gelukkig willen medewandelaars het hekje regelmatig even vasthouden.

Voor meer informatie over de rolstoelvriendelijke routes kun je terecht op www.zuidhollandslandschap.nl.