Biertpad

2 uur 29 minuten (12.4 km)

  • Download GPX

Het Biertpad is een wandelroute rond de polder Biert. In dit eeuwenoude cultuurlandschap zie je de geschiedenis aan (gras)dijken en restanten van kreken die herinneren aan de strijd met het water en de inpoldering van het land. Deze laaggelegen polder is een belangrijk natuurgebied voor weidevogels en overwinterende trekkers.

Let op: De route gaat een groot gedeelte over onverharde paden. Het kan er modderig, rul, hobbelig en soms behoorlijk nat zijn! 

Dit ga je zien

Startpunt: Schuddebeursedijk
3212 Simonshaven
1

Watertappunt Centrum Simonshaven

Watertappunt Centrum Simonshaven
2

Het witte kerkje in Simonshaven is waarschijnlijk het meest fotogenieke kerkje op Voorne-Putten.

Kerk Simonshaven
3

Een gevarieerd loofbos waar je heerlijk kunt wandelen en genieten van de natuur. Regelmatig kom je een ree tegen en het bos is ook geliefd bij reigers en de ijsvogel.

Het Mallebos
4

Zeven kilometer recreatiemogelijkheden op het land en het water.

Recreatiegebied De Bernisse
Eindpunt: Schuddebeursedijk
3212 Simonshaven

Beschrijving

Startpunt: Schuddebeursedijk
3212 Simonshaven

SIMONSHAVEN

De naam van dit dorp komt van Simon van Markenburg. Dit was een jongere broer van landsheer Nicolaas III van Putten, die toestemming gaf aan Simon in 1305 om het land in leen te bedijken en in te polderen. Door de aanleg van de Molendijk en de Garsdijk werd de Ring rond Putten gesloten. De parochiekerk gewijd aan aartsengel Michael, werd in 1376 voor het eerst genoemd. Bestuursrechtelijk viel Simonshaven onder het Hof van Putten (Geervliet). Het huidige, zgn. Waterstaatkerkje (gesticht t.b.v. de polderwerkers uit de 19e eeuw - 1854) ligt net buiten het dorp. Het is een wit gepleisterde zaalkerk met een bijzondere akoestiek. Het kerkje is een blikvanger vanuit het omringende polderlandschap. Aan de Ring van het dorp staan nog enkele oude huizen en boerderijen. 

MALLEBOS

Het Mallebos is genoemd naar de aangrenzende Malledijk en ligt op het oude gebied Schiekamp, dat al voor de 10e eeuw werd bewoond. Het eerste deel van het Mallebos werd in 1980 aangelegd als landschappelijk element. Het tweede deel werd aangelegd in 1990. Staatsbosbeheer beheert het bos primair om het duurzaam te behouden. De andere beheersdoelen zijn recreatie, houtproductie en natuurontwikkeling. Enkele delen van het bos zijn vanwege de kwetsbaarheid niet toegankelijk. Dit betreft de aan de bosrand aanwezige kolonie van blauwe reigers en ransuilen die in de knotwilgen broeden. Aan de bospercelen wordt nagenoeg geen onderhoud gedaan, wat bijdraagt aan het ontstaan van een bosmilieu. De houtwinning is rond 2010 gestart. De twee weide gebieden tussen de bospercelen (langs het fietspad, de voormalige RTM Trambaan) worden beheerd als niet bemest begraasd grasland. Het waterpeil wordt middels schotten enkele decimeters hoger gehouden waardoor er eigen "gebiedswater" in blijft en er geen water uit de omgeving naar binnnen stroomt. 

OOSTENRIJK EN VIERAMBACHTENBOEZEM

Het Oostenrijk was in de 13e eeuw een brede stroom van de Oude Maas naar de Bernisse. De Bernisse was een belangrijke stroom voor de vrachtschepen van Rotterdam naar Antwerpen. Tolheffing maakte van Geervliet en Biert welvarende plaatsen. Ten noorden van het Oostenrijk lagen de 'eilanden' Geervliet en Spicenisse en ten zuiden de eilanden Biervliet en Vriesland. Door verzanding en afdammming van de Bernisse was een nieuwe afwatering van Spijkenisse en de polders noodzakelijk. In de periode 1532 tot 1565 is een afwatering in oostelijke richting gegraven naar de Oude Maas, de Vierambachtenboezem en de Molenwatering. De Vierambachtenboezem is genoemd naar de ambachtspolders Simonshaven, Biert, Geervliet en Spijkenisse, die hier op loosden. Later is ook polder Oud Henderhoek op de boezem aangesloten. De meeste van deze polders hadden een eigen watermolen. Bij de Konijnendijk langs het Oostenrijk is nog een molenrestant te zien. 

BIERTSE GORSJE

Begin 18e eeuw bestond buitenplaats Kranenhout uit een boerderij met een herenkamer. Rond 1741 werd de buitenplaats uitgebreid met enkele stukken grond en werd er een tweede huis gebouwd. Eind 19e eeuw werden het huis, de boerderij en het bos verkocht. Het huis werd in 1904 afgebroken; in een naastgelegen verworven boerderij werd een herenkamer ingericht. Een deel van het bos werd omgevormd tot park en er werd een tuinhuis geplaatst. De huidige eigenaren hebben in de afgelopen jaren stukken van het vroegere Kranenhout opnieuw weten te verwerven. Zij beheren het huidige bosgebied en de boerderij, het tuinhuis en de tuinmanswoning. 

HET DORP BIERT

Het buurtschap Biert kent een rijke geschiedenis. Het wordt voor het eerst genoemd in 1304 in archiefstuk waarin Simonshaven te bedijking wordt uitgegeven. Biert is in de 13e eeuw ingepolderd. Deze polder werd omstroomd door de Bernisse in het westen en zuiden, het Oostenrijk in het noorden en de Welvliet in het oosten. Door de gunstige ligging langs de drukke handelsroute over de Bernisse was Biert welvarend. Het had een eigen schout en schepenen. Biert moest jaarlijks, voor die tijd, veel geld afdragen aan het Kapittel in Geervliet. In 1300 stonden er in Biert twee kerken, gewijd aan de maagd Maria en de heilige Nicolaas (hoe toepasselijk, de patroon van dieven en tegen watersnood). Met het dichtslibben van de Bernisse verloor Biert haar welvaart en de handel maakte plaats voor landbouw en veeteelt. Van de ene kerk is de geschiedenis mistig en de andere kerk brandde in 1884 af. Vanaf de Franse tijd was Biert tot 1885 een zelfstandige gemeente. Daarna is Biert met Simonshaven bestuurlijk samengevoegd onder Geervliet. Sinds 1980 viel het buurtschap onder de gemeente Bernisse en sinds 1 januari 2015 onder gemeente Nissewaard

POLDER BIERT

De polder Biert bestaat uit drassige graslanden in kleine niet geordende percelen, waar tussen brede sloten, met enkel omdijkte kreekrestanten. (Welvliet, Oostenrijk en Vierambachtenboezem) Het is één van de laagste delen van Putten, circa 1.7 meter beneden NAP. Het water in de greppels en sloten is brak als gevolg van het zoute kwelderwater. De veenbodem van het in de 14e eeuw ingepolderde land is sterk ingeklonken. In het gebied komen zoutminnende planten voor zoals schijnspurrie, aarbeiklaver en rode ogentroost. Rond de kreken op de hoger gelegen delen zijn orchideeën te vinden. De gevarieerde, extensief beheerde, graslanden zijn een belangrijk broedgevied voor weidevogels als grutto, graspieper, leeuwerik en slobeend. In het najaar komen de noordelijke vogels, zoals vele soorten ganzen, die hier overwinteren. 

ROUTE DOOR DE POLDER

Je kunt deze route ook inkorten of in twee delen lopen, door deze route vanaf de Biertsedijk of de Slikweg door de polder te wandelen. Sla dan vanaf de Slikweg LA de Rietbroekweg in, LA de Dorpsweg in en RA de Kerkweg om weer op de Biertsedijk te komen. Kom je vanaf de andere kant?  Neem dan vanaf de Biertsedijk  LA de Kerkweg, LA Dorpsweg  en dan kom je weer op de route op de Rietbroekweg. Let op; De polder Biert is vogelrustgebied en daarom in het broed seisoen niet toegankelijk. 

Eindpunt: Schuddebeursedijk
3212 Simonshaven