Ernst Jansz

Ernst Jansz kan terugkijken op een veelbewogen muzikaal leven. Zijn bijdrage aan de Nederlandse popmuziek, in het bijzonder aan de Nederlandstalige popmuziek, is niet te onderschatten. Hij begint in 1967 als wasbordspeler van CCC Inc., de huisband van Paradiso en de Melkweg en boegbeeld van de hippie-beweging in Nederland. Op het legendarische Kralingse Popfestival speelt CCC als een van de weinige Nederlandse bands op het hoofdpodium naast wereldacts als Pink Floyd, Jefferson Airplane, Santana, Fairport Convention en The Byrds. In 1978 richtte Ernst Jansz Doe Maar op om zijn droom te verwezenlijken; het Nederlandse publiek en masse in eigen taal te horen zingen. Beatles-achtige taferelen vallen ten deel aan wat nu toch wel beschouwd kan worden als de meest populaire Nederlandse band ooit. Nadat Doe Maar zich wegens een teveel aan succes heeft opgeheven, trekt Ernst Jansz zich terug in De Peel en legt hij zich toe op het schrijven. In 1985 verschijnt zijn eerste documentaire roman ‘De Overkant’ en er zullen er nog vier volgen. Vanaf 1991 produceert hij onder andere platen van Bram Vermeulen en Boudewijn de Groot en toert hij met hen als bandleider door de Lage Landen. In 2000 ziet zijn eerste soloalbum het licht. Zijn in 2010 verschenen album ‘Dromen van Johanna’ bevat twaalf Dylan-vertalingen (De Volkskrant: “schitterend”).

In dit programma brengt Ernst Jansz een bloemlezing uit zijn hele oeuvre, waaronder liedjes van zijn onlangs verschenen album ‘Een liefdeslied’, enkele van de veelgeprezen Dylan-vertalingen en, warempel, zelfs een aantal CCC- en Doe Maar-liedjes. Hij wordt begeleid door Guus Paat op gitaren en Richard Wallenburg op bas.